علی بن ابراهیم از پدرش نقل کرده است که: در محضر ابوجعفر، امام جواد علیه السلام نشسته بودم که صالح بن محمد بن سهل همدانی، متولی اوقاف قم، وارد شد و به حضرت عرض کرد: فدایت گردم! من ده هزار درهم از اموال شما را خرج کردم، مرا حلال کنید! حضرت فرمود: حلال است.
بعد از آن که صالح از نزد حضرت بیرون رفت، امام فرمود: بعضی (از افراد) بر دارایی آل محمد صلی الله علیه و آله و حق فقرا و مساکین و ... دست مییازند، آن را برمیدارند (و در مصارف شخصی خود خرج میکنند) سپس میگویند: مرا حلال کن! چه گمان میکند؟ توقع دارد من به او بگویم: «تو را حلال نمیکنم»، به خدا سوگند! در روز قیامت، خدا از آنان مؤاخذه خواهد کرد (1) (که به چه دلیل و مجوزی به حق دیگران دست درازی کردید؟)
غایة الخیانة خیانة الخلّ الودود و نقض العهود.(2)
بدترین خیانتها، خیانت دوست بسیار نزدیک و شکستن پیمان است.
"حضرت علی علیه السلام"
پینوشتها:
2- غررالحکم و درر الکلم، ص 419 .
منبع: